و: موئمین زەڵمی
دەگێڕنەوە، جارێکیان مەولانای رۆمی، هاوڕێی خۆی شەمسی تەبریزی بانگهێشتی ماڵەکەی دەکات و خوانی بۆ ئامادە دەکرێت، شەمس کە چاوی بە خوانەکە دەکەوێت:
+: ئەی بۆ شەرابتان بۆ من ئامادە نەکردووە؟
- : مەگەر تۆ شەراب دەخۆیتەوە!؟
+: بەڵێ.
-: بەڵام من ئەمەم نەدەزانی!؟
+: باشە، ئێستا کە زانیت، شەرابم بۆ بانگ بکە.
-: بەڵام بە نیوە شەوە، شەراب لە کوێ بێنم؟!
+: بە یەکێک لە پیاوەکان بڵێ، بچێت و بۆم بهێنێت.
-: ئاخر بەم کارە لای نزیکەکانم ئابڕووم دەچێت!
+: کەواتە خۆت هەستە و بڕۆ و بۆم پەیدا بکە!
-: ئاخر لەم شارەدا هەموو من دەناسن، چۆن بچمە گەڕەکی مەسیحییەکان و شەراب بکڕم!؟
+: ئەگەر گرنگی بە من دەدەی، دەبێت ئامادەکاری بکەی، من شەوان تا شەراب نەخۆمەوە ناتوانم نان بخۆم، و قسە بکەم و تەنانەت بە ئارامیش بخەوم!
مەولانای رۆمی لەبەر ئەوەی شەمسی تەبریزی زۆر خۆش دەویست، بە ناچاری، تورەکەیەکی هەڵگرت و شوشەیەکی لەگەڵ خۆی برد و بەرەو گەڕەکی مەسیحییەکان کەوتە ڕێ ! تا پێش ئەو کاتە کەس گرنگی بە هاتوچۆی مەولانا بۆ ئەو گەڕەکە نەدثدا، بەڵام ئەمجارە، هەر کە چوویە ناو گەڕەکەوە، خەڵکی بە سەرسوڕمانییەوە دەستیان کرد بە چاودێریکردنی. بینیان کە مەولانا چوویە ناو مەیخانەیەکەوە و شوشەیەک پڕ کرد و لە ناو تورەکەکەدا شاردییەوە و بەرەو ماڵ گەڕایەوە.
هێشتا لە گەڕەکی مەسیحییەکان دوور نەکەوتبوویەوە، کە ژمارەیەک لە مسوڵمانەکانی ئەو دەورەبەرە دوای کەوتن، بەردەوامیش ژمارەیان زیاد دەبوو، تا ئەوەی گەشتە بەردەم مزگەوتەکەی خۆی ، کە خۆی پێشنوێژی و وتار خوێنی بۆ مسوڵمانان دەکرد، لەم کاتەدا، یەکێک لەو کەسانەی دوای کەوتبوو، چوویە ناو کۆمەڵە مسوڵمانەکەوە و هاواری کرد:
،،
"هۆ خەڵکینە، شێخ جەلالەدین کە هەموو رۆژێ بۆ نوێژ لە خزمەتیدا دەبین، چوویە گەڕەکی مەسیحییەکان و شەرابی کڕی"
پیاوەکە لەو کاتەدا توڕەکەکەی لە دەستی مەولەوی رفاند و خەڵکەکە شوشە شەرابەکەیان بینی، ئەوانیش دەستیان کرد بە سەرکۆنەکردنی: "ئەم مونافیقە کە بانگەوازی زوهد و تەقوای دەکرد وا ئێستا شەرابی کڕیوە و بۆ ماڵەوەی دەباتەوە"
هەندێکیان قسەی خراپیشیان پێ وت ، هەتا تەواو لێی نزیکبوونەوە و مێزەرەکەی کەوتە خوارەوە، خەڵکەکە کاتێک دەیانبینی مەولانا بێدەنگ و هیچ هەڵوێستێکی نیە یەقینیان لا دروست بوو کە مەولانا تەمەنێکە ئەوان هەڵدەخەڵەتێنێ و بە ناوی تەقواوە ئەوانی فریو داوە و بڕیاریاندا کە هێرش بکەنە سەری و تا ئەوەی کۆتایی بە ژیانی بهێنن.
لەو کاتەدا شەمسی تەبریزی لە دوورەوە هاواری کرد: "هۆ خەڵکی بێ ئابڕوو، شەرم ناکەن وا لە پیاوێکی لە خوا ترس دەکەن و تۆمەتی شەرابخواردنەوە بۆ هەڵدەبەستن، ئەو شوشەیەی ئێوە دەیبینن شەراب نیە، بەڵکو سرکەیە، چونکە رۆژانە لەگەڵ خواردنی خۆیدا تێکەڵی دەکات"
ئەو کابرایەی چاودێری مەولانای کردبوو: " نەخێر سرکە نیە و شەرابە"
شەمس شوشەکەی کردەوە و سرکەکەی کردە ناو دەستی ئەو کەسانەی لەوێ وەستابوون ، بۆ هەموویان دەرکەوت کە شەراب نەبووە و سرکە بووە!
چاودێرەکەش هاواری کرد و کێشای بە سەری خۆیدا و خۆی خستە بەر پێی مەولانا و خەڵکەکەش هەموو دەستیان کرد بە ماچکردنی دەستی و داوای لێبوردن.
مەولانا رووی کردە شەمسی تەبریزی و پێی وت: بۆچی ئەمشەو وات لێکردم، تووشی چی رووداوێکت کردم، کە ناچارت کردم وا ئابرووی خۆم ببەم!؟
شەمس وەڵامی دایەوە: بۆ ئەوەی کە بزانی ئەوەی کە پێوەی دەنازی، تەنها سەرابێک زیاتر هیچ نیە، تۆ وات دەزانی خەڵک زۆریان خۆش دەوێی و ئیحترامت دەگرن، وات هەست دەکرد، ئیحترامی خەڵک سەرمایەیەکی گەورەیە بۆت
،،
بەڵام بینیت، کە تەنها بە گومانی شوشەیەک شەراب خەڵک چییان لێکردنی و نەفرەتیان لێکردی
باش بوو تۆشیان نەکوشت، ئەمە سەرمایەکەی تۆ بوو کە پێتەوە دەنازی !؟ کەواتە بزانە کە دەبێ پشت بە شتێ ببەستی کە بە تێپەڕبوونی کات و گۆڕانی بارودۆخی ژیان لە ناو نەچێت!